Tuesday, October 27, 2009

Legio Patria Nostra- “ლეგიონი ჩვენი სამშობლოა”




ჯიმ დორსშნერი

საფრანგეთის უცხოური ლეგიონი
 
Legio Patria Nostra- “ლეგიონი ჩვენი სამშობლოა”.


თავისი მრავმხრივი, კვალიფიციური ძალით, რომელიც მოქმედებს გლობალურ ცხელ წერტილებში, ელიტარული უცხოური ლეგიონი დარწმუნებულია, რომ გადაურჩება საფრანგეთის არმიის რეფორმას, გვაცნობებს ჯიმ დორსჩნერი.
მთელი დედამიწის გარშემო განლაგებული საფრანგეთის უცხოური ლეგიონი იბრძოდა ყველა ომში, რაც კი საფრანგეთს გადაუხდია 1831 წლიდან.
ამ ელიტარული ძალის უნიკალური მულტიკულტურალიზმი, მუდმივი საბრძოლო მზადყოფნა და ადაპტაციის უნარი ისეთია, რომ ნაკლებად მოსალოდნელია დაზარალდეს საფრანგეთის არმიის მოსალოდნელ რეფორმებში.

საფრანგეთის უცხოური ლეგიონი დაარსდა 1831 წელს, საფრანგეთის მეფის ლუი-ფილიპეს ბრძანებულებით. ამ დღიდან იწყება ლეგიონის “თავგადასავლები”... ლეგიონი იმისთვის იყო შექმნილი, რათა “იმოქმედოს და იბრძოლოს საფრანგეთის სამეფოს კონტინენტალური ტერიტორიის საზღვრებს გარეთ". იმ დროს საფრანგეთი იწყებდა ალჟირის კოლონიზაციას და ბრძოლას თურქული ზეგავლენის წინააღმდეგ ჩრდილოეთ აფრიკაში, კერძოდ, ალჟირელი სულტანის აბდ-ელ-კადერის წინააღმდეგ. დაარსებისთანავე ლეგიონი ერთვება ბრძოლაში. იქვე ალჟირში დაარსდა უცხოური ლეგიონის სამხედრო ცენტრი – სიდი-ბელ-აბეს, რომელიც დარჩება ლეგიონერების მშობლიურ სახლად 1962 წლამდე. საბოლოო ჯამში, ლეგიონერების დიდი დამსახურება, რომ თავის დროზე საფრანგეთის გახდა მეორე კოლონიალური იმპერია მსოფლიოში, დიდ ბრიტანეთის მერე...
მას შემდეგ, მომავალი 178 წლის განმავლობაში, ლეგიონმა თითქმის ყველა ომში მიიღო მონაწილეობა, რომელშიც საფრანგეთი იყო ჩართული. მთელი მსოფლიოს მასშტაბით წარმოებული ბრძოლების გამო ლეგიონმა მრავალი ქება-დიდება და კრიტიკაც კი დაიმსახურა.
ლეგიონის ყველა ბრძოლა წარმატებით არ სრულდებოდა, მაგალითად, მექსიკის ოკუპაცია მე-19 საუკუნეში, ბრძოლები ინდოჩინეთსა და ალჟირში 1950-იან წლებში და 1956 წელს სუეცის არხის ოპერაცია. ფრანგული ლეგიონი აქტიურად იყო ჩართული I და II მსოფლიო ომებში. ლეგიონერები მონაწილეობდნენ კორეისა და I სპარსეთის ყურის ომებში, ასევე, ოპერაციებში ბოსნია-ჰერცეგოვინასა და კოსოვოში. მე-20 საუკუნეში საფრანგეთის უცხოური ლეგიონის წევრები აფრიკის კონტინენტზე წარმოებულ, მაგრად ნაკლებად ცნობილ ოპერაციებშიც იღებდნენ მონაწილეობას.      
ლეგიონის დაარსებიდან დღემდე დაიღუპა 36 000 ათასამდე ლეგიონერი. ლეგიონის დროშის ქვეშ იმსახურა 600 000 ათასამდე კაცმა მთელი მსოფლიოდან.
დღეს ლეგიონის გამოყენება ძირითადათ ხდება სამხედრო კონფლიქტების პრევენციისთვის (ბოსნია, კოსოვო, ავღანეთი), გაერო-ს, ნატო-ს და ევროკავშირის ეგიდით, მშვიდობის დასამყარებლად, საომარი რეგიონებიდან ხალხის ევაკუაციისთვის, ჰუმანიტარული დახმარებისთვის, მათ შორის ინფრასტრუქტურის აღსადგენად (მაგალითად 2004 წელს ლიბანში ხესბოლასთან ომის შემდეგ და ცუნამის შემდეგ სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში). აგრეთვე ლეგიონის ჩარევა ხდება “კონსტიტუციური წყობის” აღსადგენად იმ ქვეყნებში, ვისთანაც საფრანგეთს გააჩნია სამხედრო თანამშრომლობის და ურთიერთ დახმარების ხელშეკრულებები (აფრიკის ქვეყნები). ამასთან ლეგიონი მზადა სპეცოპერაციების ჩასატარებლად, ისეთის როგორც ბრძოლები ჯუნგლებში, ღამის პირობებში, ტერორისტების წინააღმდეგ და მძევლების გასათავისუფლად.

დღესდღეობით, ლეგიონი აქტიურადაა ჩართული ავღანეთში მიმდინარე ოპერაციაში და თან ახალი რეფორმებისათვის ემზადება, რომელიც საფრანგეთის თავდაცვის სფეროში უახლოეს მომავალში იგეგმება.  
საფრანგეთის წინაშე არსებული სამხედრო გამოწვევების ფონზე, ლეგიონს საფრანგეთის არმიაში განსაკუთრებული როლი გარანტირებული აქვს. როგორც პრესსპიკერმა მაიორმა ფრედერიკ დაქვილონმა “Janes Defence Weekly”-ს განუცხადა, ლეგიონი საკუთარი წარმატების “მსხვერპლია”. დღეს ეჭვი არავის ეპარება, რომ 2031 წელს ლეგიონი საფრანგეთის სამსახურში ყოფნის 200 წელს აღნიშნავს.
1954 წელს ინდოჩინეთის ომის დასრულების შემდეგ, უცხოური ლეგიონის პირადი შემადგენლობა 30 000 სამხედრო მოსამსახურეს შეადგენდა. დღეს კი ლეგიონი 7 631 წევრს ითვლის. მათ შორისაა: 461 ოფიცერი, 1 748 სერჟანტი და 5 422 სხვა სამხედრო ჩინის მქონე მოსამსახურე. ლეგიონში 140 ეროვნების წარმომადგენელი მსახურობს, თუმცა პირადი შემადგენლობის 24% ფრანგი ეროვნებისაა.    
ოფიცრების 10% საკარიერო სერჟანტის რანგიდან გახდა ლეგიონერი. უცხოელი რეკრუტები ძირითადად ევროპელები არიან, თუმცა, იზრდება აზიელი, ლათინო-ამერიკელი და აფრიკელი რეკრუტების რაოდენობაც.
გლობალური დაძაბულობის კერები, ძირითადად კი ის ადგილები, სადაც ომები დასრულდა, რეკრუტების მოზიდვის ძირითად წყაროს წარმოადგენს. II მსოფლიო ომის დასრულების შემდეგ ლეგიონში გერმანელები დომინირებდნენ.  შემდგომ პერიოდში ჭარბობდნენ ყოფილი საბჭოთა კავშირის, 1989 წლის შემდეგ აღმოსავლეთ ევროპის, ხოლო 1990 –იანი წლების დასასრულს კი ყოფილი იუგოსლავიის ქვეყნების წარმომადგენლები. დღესდღეობით, ყველაზე მეტ პროცენტულ რაოდენობას ლათინური ამერიკის ქვეყნებიდან კოლუმბიელები შეადგენენ, ხოლო დაახლოებით 2 % - ს ამერიკელები და ბრიტანელები ინაწილებენ.
თანამედროვე კონტრ-ტერორისტულ და სამშვიდობო ოპერაციულ გარემოში, 140 ეროვნების წარმომადგენლის მიერ სხვადასხვა ენების ფლობა და მათი კულტურული ფონის მრავალფეროვნება უცხოურ ლეგიონს სხვა ფრანგული ჯარებისაგან განსხვავებით, გასაკუთრებულ მნიშვნელობას ანიჭებს. 
8 000 მსურველიდან საწყის საბრძოლო მომზადებას ყოველწლიურად მხოლოდ 1000 რეკრუტი ასრულებს. შესარჩევი პროცედურები ძირითად სამედიცინო, ფიზიკურ და უსაფრთხოების ზომების შემოწმებას გულისხმობს. ეს პროცესი ძირითადად ლეგიონის შტაბში, ქ. ობანში (ქ. მარსელთან ახლოს) ან ქ. ფორ დე ნოანში (ქ. პარიზთან ახლოს) ტარდება. ხელმეორე სამედიცინო შემოწმებისათვის შერჩეული კანდიდატები თავს ქ. ობანში იყრიან და აქვე აბარებენ გამოცდას ზოგად უნარებსა და ფიზიკურ მომზადებაში. ამ ეტაპების გავლის შემდეგ, ლეგიონში მოხვედრის მსურველები გასაუბრებას გადიან და მათ შესახებ მონაცემების გადამოწმება ინტერპოლში ხდება. ნასამართლევი პირები სამხედრო ქვედანაყოფში არ მიიღებიან. დარჩენილ კანდიდატებს კი ხუთწლიან უპირობო კონტრაქტს უფორმებენ. 
მომავალი ოთხი თვის განმავლობაში ახალწვეულები საბაზისო სამხედრო მომზადებას გადიან და ფრანგულ ენას ეუფლებიან. როგორც წესი, ეს ლეგიონის საწვრთნელ ბაზაზე ხდება – მე-4 უცხოური პოლკის ბაზაზე ქ. კასტელნაუდარი (ტულუზასთან ახლოს). ამის შემდეგ კი ხდება რეკრუტების  გადანაწილება საბრძოლო ქვედანაყოფებში მათი ინდივიდუალური შესაძლებლობების, ფიზიკური მომზადების დონის და ლეგიონის საჭირობების გათვალისწინებით.
მაიორ დაქვილონის განცხადებით, რეკრუტები ოთხი თვის განმავლობაში 400 ფრანგულ სიტყვას სწავლობენ. ამასთან ერთად ისინი ქვეითი სამხედრო მოსამსახურეები ხდებიან, რომელთაც უკვე შეუძლიათ ფრანგულ ენაზე ბრძანებების გაგება. მომზადების ამ ფაზის დასრულების შემდეგ სამხედროებს უკვე შეუძლიათ ატარონ თეთრი კეპი ან მწვანე ბერეტი.  
გრძელვადიანი პერსპექტივა ლეგიონერთათავის კონტრაქტის გაგრძელების შესაძლებლობებს გულისხმობს – მინიმუმ ექვსი თვიდან ერთ, ორ ან სამ წლამდეც კი. სამწლიანი კონტრაქტის გაფორმების შემდეგ, ლეგიონერებს უკვე შეუძლიათ საფრანგეთის მოქალაქეობა მოითხოვონ, რაც ბევრი უცხოელი სამხედრო მოსამსახურის უმთავრესი მიზანია. 15 წლის დამსახურებული მსახურის შემდეგ, ლეგიონერებს მსოფლიოს ნებისმიერ ადგილას შეუძლიათ პენსიის მიღება. 
ბრიტანეთის არმიაში “გურხას” ნაწილებისაგან განსხვავებით, საფრანგეთში ელიტარულ ქვედანაყოფად ლეგიონს მიიჩნევენ და არა სპეციალური დანიშნულების ჯარებს. საფრანგეთის სპეციალური დანიშნულების ოპერაციულ სარდლობაში ლეგიონის ქვედანაყოფები არ შედიან. ლეგიონის შეიარაღება და აღჭურვილობა საფრანგეთის სხვა ქვედანაყოფების მსგავსად სტანდარტული Famas G-2 5.56 მმ ცეცხლსასროლი იარაღისაგან შედგება.
ყველა ლეგიონერი ქვეით სამხედრო მოსამსახურედ მზადდება, თუმცა ბევრი მათგანი სხვა საბრძოლო უნარ-ჩვევებსაც ეუფლება, როგორიცაა ნაღმმტყორცნის და ტანკსაწინააღმდეგო სარაკეტო კომპლექსების გამოყენება. რეკრუტებს ასევე შეუძლიათ გახდნენ მყვინთავები, სნაიპერები და პარაშუტისტები. ყველაზე საოცნებო მიზანი ლეგიონერთათვის კომანდოს კურსის დასრულებაა, რომელიც ამერიკული ჯარის რეინჯერთა სკოლის კურსის მსგავსია.
შესაბამისი მონაცემების მქონე რეკრუტები ადმინისტრაციულ საქმეს ეუფლებიან. ზოგი მათგანი კავშირგაბმულობით ინტერესდება, ზოგიერთი კი სატანკო ქვედანაყოფების შემადგენლობაში მსახურობს. ლეგიონერებს შეუძლიათ გახდნენ მექანიკოსები, ელექტრო-ტექნიკოსები, მზარეულები, საცეცხლე და ფიზიკური მომზადების ინსტრუქტორები. საინჟინრო სპეციალობები, რომლის დაუფლება ახალწვეულებს შეუძლიათ, მოიცავს მძიმე შეიარაღების მართვას, სამშენებლო საქმეს, სანტექნიკურ სამუშაოებს, ელექტრო-გაყვანილობას და ხეზე მუშაობას. ერთ-ერთი სპეციალობა, რომელზეც სამოქალაქო პირებიც დაიშვებიან, კარგად მომზადებული და აკრედიტებული მედდებია.
თუმცა, ამერიკის საზღვაო ქვეითთა მსგავსად, მიუხედავად იმისა, თუ რა სპეციალობას აირჩევენ, ლეგიონერები ჯერ ქვეითები არიან და მათ უპირველესად ძირითადი საბრძოლო უნარ-ჩვევების ფლობა მოეთხოვებათ. ლეგიონი ძალიან ამაყობს მისი წევრების ფიზიკური მომზადების დონით. შერჩევისას ერთ-ერთი მთავარი კრიტერიუმიც სწორედ ფიზიკური მომზადებაა. ბევრი მსურველი იმიტომ ვერ ხვდება ლეგიონში, რომ სათანადო ფიზიკური მომზადების დონე არ აქვს.
ლეგიონის წევრთა ნახევარზე მეტი კონტინენტალური საფრანგეთის გარეთ მსახურობს და გადასახადებსაც მათი ადგილმდებარეობის მიხედვით იხდის. მაგალითად, ის ვინც ჯიბუტში (აფრიკა) ან ფრანგულ გვიანაში (სამხრეთ ამერიკაში) მსახურობს, უფრო მეტ ხელფასს იღებს, ვიდრე ის, ვინც კონტინენტალურ საფრანგეთსა ან კორსიკაში მსახურობს.
ლეგიონის სარდლობა განლაგებული სამხრეთ საფრანგეთში, ქ. ობანში. ლეგიონის პოლკები განთავესბულია როგორც საფრანგეთის კონტინენტალურ ტერიტორიაზე, აგრეთვე მსოფლიოს სხავადასხვა ადგილებში.
ლეგიონის დღევანდელი შემადგენლობაშია: 1-ლი უცხოური პოლკი, 1-ლი უცხოური ჯავშანსატანკო პოლკი, 1-ლი უცხოური საინჟინრო-მესანგრეთა პოლკი, მე-2 უცხოური საპარაშუტო-სადესანტო პოლკი, მე-2 უცხოური ქვეითი პოლკი, მე-2 უცხოური საინჟინრო-მესანგრეთა პოლკი, მე-3 უცხოური ქვეითი პოლკი (ფრანგული გვიანა, სამხრეთ ამერიკა), მე-4 უცხოური პოლკი, მე-13 ნახევარ ბრიგადა (ჯიბუტი, აფრიკა), სპეციალური რაზმი (კუნძული მაიოტი, კომორის კუნძულები, ინდოეთის ოკეანე).
უზრუნველყოფის ქვედანაყოფები პარიზში არსებული გამწვევი ცენტრებია და ცნობილია, როგორც – GღLE –ერთი  საშტაბო ქვედანაყოფი ქ. ობანში და 4 – ქ. კასტელნაუდარიში.
საბრძოლო ქვედანაყოფები, რომლებიც კონტინენტალურ საფრანგეთშია დისლოცირებული, საფრანგეთის სწრაფი რეაგირების ძალების ერთ მესამედს შეადგენს და ისინი სამივე სწრაფი რეაგირების ბრიგადებში არიან განაწილებული.
საფრანგეთის გარეთ დისლოცირებული ჯარებიც ოპერაციების დროს სწრაფი რეაგირების ძალებად მიიჩნევა. ამგვარად, ლეგიონი ოპერაციებსა თუ წვრთნებში მონაწილეობას ხშირად სრული შემადგენლობით არ იღებს.
ლეგიონის ქვედანაყოფები, რომლებიც ოპერაციებში იღებენ მონაწილეობას, ძირითადად წარმოწდგენენ ერთ-ერთAშემადგენელ ელემენტებს, როგორიცაა ასეულის ჯგუფი ეროვნული სპეც. დანიშნულების ნაწილისათვის, რომელიც ასევე მონაწილეობს უფრო მასშტაბურ მრავალეროვნულ ოპერაციაში როგორიცაა, ნატო-ს ოპერაცია IშAF (უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ძალები) ავღანეთში.
საფრანგეთში დისლოცირებული ნაწილები რეგულარულად აგზავნიან თავის  ქვედანაყოფებს როტაციის პრინციპით საზღვარგარეთ განთავსებული ლეგიონის ნაწილებში ან საფრანგეთის საზღვარგარეთის სარდლობებში, როგორიცაა, მაგალითად, გაბონში (აფრიკის კონტინენტი). თუ ჯარები მუდმივი დისლოკაციის ადგილზე რჩებიან, ისინი მუდმივად გადიან აქტიურ მომზადებას შემდგომი დავალებების შესასრულებლად.
გაწვრთნილი და მომზადებული ქვედანაყოფების შენარჩუნება კარგია იმ ინდივიდუალური ლეგიონერებისათვის, რომლებიც იმავე შემადგელობაში დარჩენას მთელი კარიერის ან ხანგრძლივი დროის განმავლობაში აპირებენ. თუმცა, ფრანგი ოფიცრების უმეტესობა ლეგიონთან ხანგრძლივი დროის განმავლობაში არ ჩერდება.
ლეგიონის არცერთ ქვედანაყოფს არ აქვს ერთნაირი საშტატო-საორგანიზაციო სტრუქტურა.
მე-2 უცხოურ ქვეით პოლკს ხუთი ქვეითი, ერთი ტანსაწინააღმდეგო, ერთი საცეცხლე მხარდაჭერის და ერთი ლოგისტიკური და ერთიც საშტაბო ასეული ჰყავს.
მე-3 უცხოურ ქვეით პოლკს ფრანგულ გიანაში, რომლის ძირითადი მისია კოსმოსური ცენტრის გამშვები კომპლექსის დაცვაა, ჰყავს ორი უსაფრთხოების ასეული, ქვეითთა ასეული, რომლის როტაცია საფრანგეთიდან ხდება, ასევე, საცეცხლე მხარდაჭერის და საშტაბო ასეული.
მე-2 უცხური საპარაშუტო-სადესანტო პოლკი, რომელიც კორსიკაშია დისლოცირებული, ყველაზე ლეგენდარული ქვედანაყოფია. ის მონაწილეობდა ინდოჩინეთის, ალჟირის, სუეცის, კონგოსა და სხვა მრავალ ბრძოლებში. მის შემადგენლობაში შედის ოთხი პარაშუტო-სადესანტო ასეული, მართვის და უზრუნველყოფის ასეული, სადაზვერვო და საცეცხლე მხარდაჭერის ასეული და უნიკალური, ლეგიონში ერთადერთი სიღრმითი მოქმედების სპეცდანიშნულების “კომანდოს” ასეული. ასეული მომზადებულია დაზვერვისთვის და საბრძოლო მოქმედებებისთვის მტრის ზურგში, სპეციალური და კონტრტერორისტული ოპერაციების წარმოებისთვის
კიდევ ერთი უნიკალური ქვედანაყოფი მე-13 ნახევარ ბრიგადაა, რომელიც ჯიბუტშია დისლოცირებული. ქვედანაყოფის პირადი შემადგენლობა ბოლო პერიოდში საგრძნობლად შემცირდა. ამ ეტაპზე პირადი შემადგენლობის რაოდენობა 739 სამხედრო მოსამსახურეს შეადგენს, რომლებიც გადანაწილებულები არიან ქვეით და საინჟინრო ასეულებში, ასევე, სატანკო ასეულში, უზრუნველყოფის და საშტაბო ასეულებში. 300 სამხედრო მოსამსახურეზე ნაკლები ჯიბუტში მუდმივად იმყოფება, ხოლო ქვეითთა ასეული, საინჟინრო ასეული და სატანკო ასეული მოკლე პერიოდის განმავლობაში ლეგიონის სხვა პოლკებში გადის როტაციას. II მსოფლიო ომის დროს მე-13 ნახევარ ბრიგადას მეთაურობდა ქართველი ემიგრანტი თავადი  ვიცე-პოლკოვნიკი დიმიტრი ამილახვარი, რომელიც გმირულად დაიღუპა ლიბიაში, ელ-ალამეინის ბრძოლაში. მე-13 ნახევარ ბრიგადის თავგანწირული ბრძოლამ გერმანელების წინააღმდეგ, საშუალება მისცა მოკავშირეთა ძალების სარდალს, ბრიტანელ მარშალ მონტგომერის განახორციელებინა გადამწყვეტი შეტევა ჩრდილოეთ აფრიკაში.
პირველი უცხოური ჯავშანსატანკო პოლკის სამხედრო ტექნიკაში შედის 48 AMX-10ღჩ ქვეითთა საბრძოლო მანქანა, რომელიც აღჭურვილია 90-მილიმეტრიანი ქვემეხებით, რომელსაც პოლკის ოთხივე სატანკო ასეული იყენებს, ასევე სადაზვერვო, ლოგისტიკის და საშტაბო ასეულები.
სპეციალური რაზმი განთავსებულია მაიოტის კუნძულზე, კომორის კუნძულების სიახლოვეს, მოზამბიკის არხის უკიდურეს ჩრდილოეთით, გაერთიანებული შეიარაღებული ძალების შემადგენელი კომპონენტია, რომელიც 960 კმ-ის დაშორებით მავრიკიის ახლოს, სამხრეთ ინდოეთის ოკეანის ზონის ბაზაზე, რეიუნიონის კუნძულზეა დისლოცირებული. 250 სამხედრო მოსამსახურით ეს ქვედანაყოფი ლეგიონის ყველაზე მცირე-ზომის ოპერატიული დაჯგუფებაა და მოიცავს საშტაბო და მხარდაჭერის ასეულებს, ასევე, უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ორ ასეულს, რომლებსაც რეგიონის სტრატეგიული ბაზების დაცვა ევალებათ.
ორი საინჟინრო ქვედანაყოფიდან, I უცხოური საინჟინრო პოლკი სამი საბრძოლო ასეულისაგან, საინჟინრო სადაზვერვო ასეულისაგან, უზრუნველყოფის ასეულისაგან და საშტაბო ასეულისაგან შედგება. მეორე პოლკიც იდენტური შემადგენლობისაა, თუმცა მას დამატებით ლეგიონის ინჟინრების მომზადების ასეულიც გააჩნია.
2008 წლის სექტემბერში საფრანგეთმა ავღანეთში, ISAF-ის ოპერაციაში მონაწილე სამხედრო მოსამსახურეთა რაოდენობა გაზარდა. 2009 წელს კონტიგენტის რაოდენობის გაზრდა იგეგმება. ამ ეტაპზე, საფრანგეთი ავღანეთის ოპერაციაში მონაწილე სამხედრო კონტიგენტის რაოდენობით მე-4 ადგილს იკავებს.
ავღანეთში უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ძალების შემადგენლობაში მონაწილეობის მისაღებად 3 170 სამხედრო მოსამსახურეა გათვალისწინებული. აქედან 2 800 ლეგიონერი დეკემბრის ბოლოს უკვე ავღანეთში იმყოფებოდა. ექვსთვიანი ციკლის განმავლობაში ლეგიონის წვლილი შეადგენს – ოპერატიულ სამონიტორო და სამეკავშირეო ჯგუფს OMLთ-ს, რომელიც ავღანეთის ეროვნული არმიის 205-ე საარმიო კორპუსზეა მიმაგრებული ტარინ კოვტის სამხრეთის რეგიონალური სარდლობის ჰოლანდიურ-ავსტრალიურ სექტორში და სპეცდანიშნულების ძალების საინჟინრო კომპონენტი “კაპისა” ამერიკის ხელმძღვანელობით მიმდინარე აღმოსავლეთ მიმართულების რეგიონალური სარდლობაში.
1831 წლიდან ლეგიონი აფრიკაში სხვადასხვა რანგში თითქმის უწყვეტად მსახურობდა. ახალი სტრატეგიული ინიციატივების მიხედვით, მომავალი ათწლეულის განმავლობაში ლეგიონი კვლავ გააგრძელებს აფრიკაში მსახურს.   
მიუხედავად იმ ფაქტისა, რომ დღესდღეობით ლეგიონის არცერთი ქვედანაყოფი არ მონაწილეობს გაეროს/ევროკავშირის ოპერაციებში აფრიკის კონტინენტზე (ჩადში/დარფურში, ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკაში ან კოტ დივუარში), საფრანგეთის არმიის გადასროლის ზოგადი გეგმის მიხედვით, 2009 წლიდან ლეგიონი კვლავ აქტიურად ჩაერთვება ოპერაციებში.
ფრანგული ჯარების სარდლობა, რომელიც აფრიკაში იყო დისლოცირებული, 2006-07 წლების განმავლობაში შეიცვალა და ახალი შტაბბინები დაარსდა სენეგალში, ჯიბუტსა და გაბონში.
საფრანგეთის საზღვარგარეთ განთავსებული სამხედრო ბაზების მომავალი ერთ-ერთი ელემენტია, რომელიც თავდაცვის რეფორმირების პროცესში გადაიხედება. საფრანგეთს მუდმივ ბაზებზე 5 000 სამხედრო ჰყავს და აქედან 1000-1500, როგორც წესი, ლეგიონერია.
სამშვიდობო მისიით კოტ დივუარში (აფრიკის კონტინენტი) 2 600 სამხედრო მოსამსახურე იღებს მონაწილეობას. 3 000-მდე სამხედრო კი ჩადში (აფრიკის კონტინენტი)  ევროკავშირის მისიაში მიიღებს მონაწილეობას. სხვა რეგიონები, სადაც ფრანგული კონტიგენტის მონაწილობაა საჭირო, არის: აღმოსავლეთ კონგო, ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკა, ნიგერია და გვინეა. კოლონიალიზმის დასრულების შემდეგ, ფრანგი სამხედროები კვლავ აქტიურად მონაწილეობდნენ აფრიკის მისიებში. თუმცა, საფრანგეთის პრეზიდენტის ნიკოლა სარკოზის თქმით, მთავარი პოლიტიკური ცვლილება იქნება ის, რომ სამომავლოდ უსაფრთხოების და თავდაცვის სფეროს დაგეგმვა საჭიროებების და არა ტრადიციების გათვალისწინებით მოხდება.
2008 წლის ივნისში გამოქვეყნებული “თეთრი წიგნის” მიხედვით, სადაც საფრანგეთის თავდაცვის სფეროს რეფორმირების გეგმებია მოცემული, 2012 -14 წლისათვის 320 000 –იანი არმია 54 000 სამხედრო მოსამსახურით უნდა შემცირდეს. ამასთან ერთად, დაგეგმილია 82 გარნიზონის დახურვა და 20 პოლკის და ბატალიონის დაშლა. მათი უმეტესობა ლოგისტიკის, საინჟინრო, კავშირგაბმულობის და საარტილერიო ქვედანაყოფებია. ცვლილებები არ შეეხება საფრანგეთის 19 ქვეითთა პოლკს. ჯერ-ჯერობით შემცირებები არ ეხება ლეგიონის ქვედნაყოფებს, თუმცა, იგეგმება გარკვეული ცვლილებები, რათა ლეგიონი კიდევ უფრო მოქნილი და მობილური ქვედანაყოფი გახდეს. მე-5 პოლკი, რომელიც ფრანგულ პოლონეზიაში იყო დისლოცირებული, ლეგიონის ბოლო ქვედანაყოფი გახლდათ, რომელიც 2000 წელს გაუქმდა.

“თეთრ წიგნში” აღნიშნულია, რომ საჭიროა საფრანგეთის სამხედრო და სამოქალაქო პერსონალის მართვის სისტემების დახვეწა. მოცემულია რეკომენდაციაც, შემცირდეს საზღვარგარეთ განლაგებული ჯარების რიცხვი 50 000-იდან 30 000-მდე. მის ძირითად ნაწილს კი ლეგიონის ქვედანაყოფები უნდა შეადგენდეს. დოკუმენტის მიხედვით, 10 000 სამხედრო მოსამსახურე საფრანგეთში უნდა დარჩეს, რომლის ძირითადი ამოცანა ტერორიზმთან, სტიქიურ უბედურებებთან, ეპიდემიებთან და კიბერ-შეტევებთან ბრძოლა იქნება. 2009 წლიდან 2020 წლამდე თავდაცვის სფეროზე 377 მილიარდი ევრო (505 მილიარდი აშშ დოლარი) დაიხარჯება.
რეფორმების ფარგლებში ლეგიონშიც განხორციელდება გარკვეული ცვლილებები, რაც ძირითადად ქვედანაყოფების რაციონალიზაციას და სტანდარტიზაციას მოიცავს, რათა ისინი უფრო მობილურები და სწრაფად განლაგებადი გახდნენ. ასევე, მათ უკეთ უნდა შეძლონ არა-ფრანგულ ძალებთან მრავალეროვნულ კამპანიებში მონაწილეობის მიღება.  
ზოგიერთი ლეგიონის ნაწილი, მაგალითად, როგორიცაა ფრანგულ გვიანაში დისლოცირებული მე-3 პოლკი, შესაძლოა შემცირდეს და მისი სამხედრო პერსონალი საფრანგეთის სწრაფი რეაგირების ძალებში გადანაწილდეს.
ლეგიონის ქვეითები იმავე აღჭურვილობით და იარაღით ისარგებლებენ, რაც საფრანგეთის არმიის სხვა ნაწილებს ურიგდებათ და FELIN-ის, მომავალი სამხედროს სისტემის პროექტითაა გათვალისწინებული.
სრული FELIN-ის სისტემა მოიცავს საბრძოლო უნიფორმას და პერსონალურ დაცვას; პორტატულ-ელექტრონულ პლატფორმას; იარაღის სისტემას, რომელიც მოდიფიცირებულ FAMAS - ზეა დამონტაჟებული, FRF2 სნაიპერის იარაღს, FN Herstal Minimi -ს მსუბუქ ტყვიამფრქვევს; თავზე დასამაგრებელ მოწყობილობას გამადიდებელი ხელსაწყოთი; მონოკულური ეკრანს და რადარს; ავტომატიზირებულ ინტერფეისის ტერმინალს; კავშირგაბმულობის და ოპტრონიკულ სისტემებს; 24 საათიან კვების ბლოკს და ცალკე კვების ბლოკს ჯავშან მანქანისათვის, ასევე, მინი-უპილოტო საფრენ აპარატებს, როგორიცაა, EADშ DღAჩ -  60 ცალი უკვე შეკვეთილია.
ლეგიონს დაემატება ახალი ჯავშან მანქანებიც, როგორიცაა VBჩI - 8X8 ქვეითთა საბრძოლო მანქანების სერიიდან. 700 მანქანიდან 298 უკვე შეკვეთილია.
სტანდარტული VBჩI ქვეითთა საბრძოლო მანქანის მოდელზე ერთადგილიანი ტყვიამფრქვევის კოშკურაა დამაგრებული, რომელიც 25 მმ ქვემეხი და 7.62 მმ კოაქსილური ტყვიამფრქვევია დამონტაჟებული. მეორე ვერსიას ახალი კოშკურა ექნება, რომელიც აღჭურვილი იქნება საერთაშორისო ტელესკოპური შეიარაღებული სისტემით, რომელმაც უნდა შეცვალოს AMX-10RC ჯავშანსატანკო საბრძოლო მანქანები.
VBCI ასევე ჩაენაცვლება VAB 4X4-ს, რომელსაც ლეგიონი იყენებს. მასზე მხოლოდ 12.7 მმ-იანი ტყვიამფრქვევია დამონტაჟებული და ნაკლებად ეფექტურია ხელნაკეთი ასაფეთქებელი მოწყობილობების IED-ს და თანამედროვე ჯავშანსაწინააღმდეგო იარაღის წინააღმდეგ საბრძოლველად. სხვა სატრანსპორტო საშუალებებიდან ლეგიონს მალე ექნება საფრანგეთში დამზადებული MRAP-ები, ღენაულტ შჰერპა -ს სერიიდან.

ინგლისურიდან თარგმნა თეონა ჭონიშვილმა.

No comments:

Post a Comment